444

Co decyduje o fenomenie cyklu z Jakubem Kanią?

“Najpierw trzeba nauczyć się korzystania z informacji, a następnie używania jej z umiarem”

Co decyduje o fenomenie cyklu z Prokuratorem IPN, Jakubem Kanią? “Chciałbym mieć takiego przyjaciela jak Kuba” mówi Maciej Siembieda zapytany o bohatera swojej sensacyjnej serii. Jest to rekomendacja niepodważalna. Jednak elementów budujących tożsamość prozy Autora i składających się na jej wyjątkowość jest znacznie więcej.

Okiełznanie reporterskiej potrzeby wyczerpania tematu niewątpliwie przełożyło się na czytelniczy komfort obcowania z “czwórkami”. Pojawiające się w pierwszej wersji wątki, postaci i historie towarzyszące głównej osi powieści były pasjonujące. Imponujący był zaserwowany czytelnikowi ogrom wiedzy i zagadnień. Mogłyby one jednak zostać wyczerpane na stronach nie jednej, a wielu powieści. Nowa wersja pozwala czytelnikowi, szczególnie rozpoczynającemu obiecującą znajomość z twórczością Autora, niejako wgryźć się w meritum i zagłębić się w tajemnicy bractwa, obrazu i proroctwa.

Niezależnie od wprowadzonych zmian, na stronach “444” dzieje się magia. Niespiesznie, acz konsekwentnie prowadzeni przez tę historię, z każdym jej rozdziałem odkrywamy niewiarygodną tajemnice obrazu, którego losy zaskakują i nurtują. A “Chrzest Warneńczyka” to tylko jeden z elementów skrupulatnie i skrzętnie uszytej opowieści.

O prozie Macieja Siembiedy powiedziano już niemal wszystko. Kunsztowny mariaż prawdziwych historii i fikcji literackiej. Rzetelność, sumienność i szacunek do odmalowywanej rzeczywistości. Bohater niefantastyczny, ale solidny, niezawodny i ideowo niewzruszalny.

Dla mnie niezmiennie największą wartością powieści Macieja Siembiedy są postaci. Ludzie. Bez piedestałów, łatek i filtrów. Z doświadczeniem, brzemieniem, imieniem. Bo dlaczego największy z malarzy nie miałby być w zasadzie tym najmniejszym? I czy królewska etykieta pozwala na posiadanie nadprogramowego palca? Na przebieg ludzkich historii wpływu nie ma szlachetne urodzenie, położenie geograficzne czy prastare proroctwo. A najbardziej zaskakująca bywa niekiedy sama prawda.

Ogromną przyjemnością i niemałą czytelniczą frajdą był dla mnie powrót do początku cyklu z Jakubem Kanią. Historia ta zasługuje na opowiedzenie jej jak najlepiej i właśnie tego się doczekała.