Czwartkowy Klub Zbrodni
Autor:
Tytuł oryginalny:
Data wydania:
Data 1. wyd. oryg.:
Data 1. wyd. pol.:
Kategoria:
Seria:
Wydawnictwo:
Tłumaczenie:
Stron:
ISBN:
Na spokojnym osiedlu Coopers Chase co czwartek spotyka się grupa ekscentrycznych przyjaciół, którzy dla zabicia czasu rozwiązują zapomniane kryminalne zagadki. Elizabeth pracowała dawniej w brytyjskim wywiadzie i kiedy coś sobie postanowi, trudno ją od tego odwieść. Łagodny Ibrahim jest znakomitym psychiatrą i dobrym duchem ekipy, a z kolei zapalczywy Ron to żywa legenda związków zawodowych oraz protestów wszelkiej maści. No i jeszcze Joyce, emerytowana pielęgniarka, nowa członkini grupy i z pozoru szara myszka.
Ale czy pozory zwykle nie prowadzą na manowce?
Gdy w okolicy niespodziewanie dochodzi do zagadkowego morderstwa, w Czwartkowym Klubie Zbrodni zapanowuje niemałe poruszenie. Seniorzy mogą w końcu wytropić prawdziwego zabójcę! Do stracenia mają wprawdzie powtórkę ulubionego teleturnieju, ale znacznie ciekawsza jest odpowiedź na pytanie: kto zabił?
-
Idealna na plażę, do pociągu, wieczory w domu, do polecenia każdemu, kto lubi brytyjski humor
Sięgając po tę i inne książki z serii „Czwartkowy…” spodziewałam się lekkiej fabuły trochę humoru, trochę przygody i kryminalnej zagadki i wszystko to dostałam. Autor moim zdaniem świetnie włada piórem, postacie są konkretne, barwne, różnorodne. Akcja jest wartka, a co rozdział zmieniany sposób narracji dodatkowo podkręca tempo i urozmaica historię. A właśnie sama historia (w każdej części) jest zawsze ciekawie przedstawiona, życie prywatne bohaterów przeplata się z zagadką kryminalną, ale wątki pozostają w równowadze. Pierwsza cześć była momentami zbyt chaotyczna, nie nadążałam za nowymi odkryciami i postaciami, ale od drugiej widać, że Osman ma lepszy, bardziej ułożony zamysł i „uspokoił” niektóre elementy, a jednocześnie utrzymał poziom świetnego brytyjskiego humoru. Całość oceniam na równe 5 (a raczej 15 15),bo naprawdę nie ma się czego przyczepić świetnie napisane książki, które umilają dni i wieczory. A wisienką na torcie niech będzie fakt, że audiobooki czyta wspaniały Filip Kosior aka kameleon głosu. Czy trzeba większej zachęty by sięgnąć po ten tytuł?
2024-08-17 -
🙂
To było moje pierwsze spotkanie z gatunkiem cosy crime. Książka jest lekko humorystyczna, ale nie jest komedią kryminalną. Nie ma tam drastycznych opisów czy szczegółów. Jest to po prostu łagodny kryminał z niecodziennymi śledczymi, czyli osobami w podeszłym wieku. Była to lekka, niezobowiązująca lektura, która jednak nie okazała się dla mnie mocno angażująca. Pod koniec już trochę się pogubiłam kto zabił kogo i to nie dlatego, że było to słabo wytłumaczone, czy plot twist był tak mocny. Po prostu byłam umiarkowanie zaangażowana, a że jest tam dużo postaci to jakoś niektóre szczegóły mi umknęły. Miła, spokojna książka na relaks, ale nie zmieniająca niczego w moim czytelniczym życiu. Być może sięgnę po kolejne tomy, gdy będę potrzebować właśnie czegoś „cosy”
2024-07-04
- Finałowa siódemka Nagrody Literackiej „Nike” 2024
Poznaliśmy finałową siódemkę 28. edycji najważniejszej polskiej nagrody literackiej. Kto znalazł się wśród wyróżnionych?... - Poznaliśmy długą listę Nagrody Conrada
Kapituła Nagrody Conrada wybrała 10 najlepszych debiutów prozatorskich 2023 roku. Kto znalazł się wśród... - Przedsprzedaż najnowszej książki Doroty Masłowskiej wyłącznie w niezależnych księgarniach
Najnowsza książka Doroty Masłowskiej trafiła w połowie sierpnia na księgarniane półki, jednak nie wszystkie.... - „Najlepiej czuję się w świecie fikcji” – wywiad z Sylwią Bies
Sylwia Bies to polska pisarka, autorka thrillerów psychologicznych i kryminalnych oraz serii dla dzieci „A...
Zostaw opinię na ten temat!
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.