Noc kłamstw

Noc kłamstw

Ta powieść jest dowodem na to, że polskie thrillery mają się dobrze. Iza swoją prozą udowadnia, że można być równie świetną autorką jak B.A. Paris, Ruth Ware, czy choćby Freida McFadden. Uwielbiam właśnie takie opowieści z dreszczykiem, w których fabuła jest genialnie przemyślana z tajemnicą sięgającą w przeszłość.
Zaczyna się od włamania do mieszkania, w którym ginie rodzinna fotografia. Zdjęcie z wakacji z nad morza. Dziwna kradzież, którą zauważa jedynie Anna i choć z początku nie przywiązuje do tego większej uwagi tłumacząc sobie, że gdzieś się zapodziała. Zgłasza jednak ten fakt policji, że miało miejsce włamanie do ich domu. Przyglądam się tej z pozoru zwyczajnej rodzinie Tochmanów z dwójką małych chłopców i nastoletnią córką Kasią. Mąż Ani prowadzi kawiarnię, ona zaś realizuje się pisząc książki dla dzieci. Ich spokój burzy informacja o zabójstwie studentki Niny, która pracowała u nich jako opiekunka ich synów. Śledztwo w tej sprawie prowadzi komisarz Leon Mruk i aspirant Hubert Witek. Podobało mi się to wspólne zagłębianie się w dochodzenie, odkrywanie tajemnic skrywanych przez lata. W tej powieści akcja ciągle się rozwija, nie ma zastoju. Poznajemy nowe postacie, które mogą mieć związek ze śmiercią Niny. A najgorsze w tym wszystkim jest to, że nie możemy wykluczyć osób, które zatrudniły studentkę. Z czasem przekonałem się, że nawet najstarsza latorośl Tochmanów też może mieć swoje powody, by nie lubić opiekunki jej młodszych braci. Co tak naprawdę wydarzyło nocą, kiedy zginęła Nina?
Autorka bawi się czytelnikiem podsuwając mu różne możliwe warianty rozwiązania tej zagadki. Poboczne wątki dotyczą osób skrzywdzonych. Jak wiemy ludzie skrzywdzeni potrafią być niebezpieczni. To właśnie niezagojony rany bolą najbardziej, to one powodują chęć odwetu na tych, którzy nas kiedyś skrzywdzili. Łatwo wtedy pogubić się w labiryncie życia, w którym nie ma prostych dróg. Dlatego tak ważne jest żeby czasem się zatrzymać, zrobić sobie przerwę w tej podróży jaką jest nasze życie. Klika godzi spędzonych z najnowszą powieścią Janiszewskiej skutecznie oderwie nas od codzienności. Polecam.

Zabójcza ciuciubabka

“Pobita słowami gorzej niż ołowianym okuciem (…)”
To ona była dla mnie mocą tej historii. Nad nią się chciałam pochylić. Zabrać ją z basenu. Ze szkoły. Zasłonić i uchronić. Tę Dziewczynę. Która nigdy nie zapomniała.

Izabela Janiszewska pisze thrillery, w których jest mrok. Gęste i duszne. Ale z głębią. W “Nocy kłamstw” to właśnie ta głębia mnie kupiła. Problem społeczny przedstawiony w sposób tak realny i namacalny, że skóra swędziała z bezsilności i niemocy. Przemoc nie kończy się z ostatnim klapsem czy wyzwiskiem. A niekiedy zło dopiero wtedy się naprawdę zaczyna.

Rdzeniem opowieści jest oczywiście zbrodnia. Intryga utkana z kłamstw, niedopowiedzeń i oskarżeń. Sekrety rzucają za długie cienie. Zaufanie jest jak zgnieciony papier. Raz naruszone, nigdy nie wróci do pierwotnego kształtu. Zaufanie dawno uleciało z tego domu.

Niekończąca się ciuciubabka, zwroty akcji i podejrzenia przyprawiały mnie o zawrót głowy. Z godnością jednak zniosłam wodzenie za nos, bo okraszone było doskonałym stylem, tak charakterystycznym dla Autorki. W moim przekonaniu show skradł Leon Mruk. Z chęcią bym o nim jeszcze kiedyś poczytała!

Thrillery od izabelajaniszewska.autorka nie zawodzą. “Noc kłamstw” nie jest może pierwszą pozycją, którą wymieniłabym, zapytana o polecajkę z dorobku Autorki, ale wciąż to lektura solidna i satysfakcjonująca.

Noc kłamstw moja recenzja

Polską królowa kryminałów jest dla mnie niewątpliwie Pani izabelajaniszewska.autorka 👑 Uwielbiam jej twórczość, ale książka „Noc kłamstw” przyniosła mi lekki niedosyt…

Być może wysoko umieściłam poprzeczkę autorce i miałam jeszcze wyższe oczekiwania, ale nie moja wina, że zostałam rozpieszczona poprzednimi książkami🤭 Tutaj otrzymałam dość wydumaną intrygę i chyba to jest moim największym zarzutem. Bardzo podobała mi się warstwa problemów społecznych, takich jak wykluczenie i znęcanie, bo jakże ten problem jest wciąż obecny w naszym społeczeństwie! Tytułowe kłamstwa aż się wylewają z książki. Ukazane są konsekwencje tajemnic i fałszu, bo nie od dzisiaj wiemy, że „ kłamstwo ma krótkie nogi”.

Główni bohaterowie małżeństwo Anna i Mikołaj wiodą spokojne życie, które zostaje przewrócone do góry nogami, gdy kłamstwa, podejrzenia, niedomówienia i niefortunne zdarzenia wychodzą na światło dzienne.

Mnogość linii czasowych i perspektyw wymaga ogromnego skupienia. Rekompensują to krótkie rozdziały. Trudno mi było odłożyć książkę, bo tak bardzo chciałam poznać zakończenie. Pani Iza wodziła mnie po mistrzowsku za nos, bo gdy już myślałam, że rozwiązałam zagadkę, to bam 💥i moja misterna układanka rozpadała się, jak domek z kart!

Jeśli zatem cenicie, jak ja, twórczość Izabeli Janiszewskiej, to nie możecie przejść obok tego tytułu!