Paderborn

Rzeźnik znad Odry czai się tuż za rogiem, pod osłoną nocy, zgodnie z tajemnicą gwiazd...

Rzeźnik znad Odry tak media i społeczeństwo nazwało groźnego mordercę, który przez wiele lat nie został uchwycony przez organy ścigania. Skąd taki przydomek? Swoje ofiary zawsze zabija nad Odrą i tworzy z ich ciał instalacje. Dodatkowo ciała noszą ślady wielu ran, które ofiary zadawały sobie same…

Tropem zabójcy podąża Nina Pokora agentka, a prywatnie była żona prokuratora Olgierda Padeborna. Niestety goniąc za Rzeźnikiem, sama staje się jego potencjalną ofiarą… W tym wszystkim pojawia się Piotr Langer zakochany w Ninie, z chęcią pomocy prokuratorom Siatkowskiej i Padebornowi, w co nie do końca są w stanie uwierzyć. Dodatkowo wątek to rozwijająca się relacja pomiędzy dwójką prokuratorów…

Czy Nina Pokora przeżyje? Kim jest Rzeźnik znad Odry? Na te pytania oraz wiele innych, odpowiedź znajduje się w najnowszej pozycji Remigiusza Mroza (jak pisałam tą opinię jeszcze była najnowsza, choć jak zwykle autor już stworzył coś nowego). Książka wypełniona motywem astrologii, faz księżyca oraz tajnikami ludzkiej psychiki. Zdecydowanie jedna z lepszych pozycji spod pióra tego autora.

Od dawna nie sięgałam po dzieła Mroza.
Zatrzymałam się na etapie przygód Frosta i epizodzie z Chyłką. Doceniam twórczość autora i jestem pod wrażeniem jego tempa tworzenia.
Paderborn wpadł w moje ręce, ze względu na wątek astrologiczny. Podobał mi się sposób w jaki autor podszedł do tematu. Z zaciekawieniem czytałam o niuansach dotyczących horoskopów urodzeniowych.

 Wciągnęła mnie akcja, a postać Piotra Langera dodawała rumieńców całej historii. Sprawca morderstw, nieuchwytny od dekady Rzeźnik znad Odry, przytrzymywał ofiary i zadawał im  tortury ich własnymi rękoma. Opisy były dość drastyczne (przyszło mi na myśl skojarzenie z Siedem), nie jest to raczej lektura dla wrażliwych. Jedną z porwanych okazała się eks żona Paderborna. 

Pod koniec morderca znikał w cieniu Sadysty z Mokotowa. Zapewne powinnam najpierw sięgnąć po tom pierwszy czyli „Langera”, bo zaskoczyła mnie historia Niny Pokory.

 Jedyne co mogę zarzucić autorowi to brak backstory mordercy. Psychopatyczny, do szpiku kości zły, bez trudnej historii z przeszłości (może za dużo wymagam)? Padło pewne wytłumaczenie, ale nie wydało mi się przekonywujące (nie tylko mi, ale nie chcę spojlerować).

Podsumowując, Paderborn mi się podobał i być może wyciągnie mnie z zastoju na dzieła Mroza.
Langer z pewnością trafi na moją listę do czytania:)