Zbawca

Ten facet NAPRAWDĘ potrafi pisać

“Zbawca” to druga książka w dorobku Krystiana. Książka, która udowadnia, że “Dla Ciebie nawet” nie było “fartem” nowicjusza.

W Głogowie, w jednej ze szkół, dochodzi do masakry. Młody chłopak strzela do przypadkowych osób, po czym popełnia samobójstwo. Dziwne jest to, że jest ubrany tylko w białe szaty, a pod nimi, na piersi, ma wyryte słowo “OGAR”.

Do sprawy zostaje przydzielony Marcin Rau i jego partnerka Julia Marzewska.
Szybko dowiadują się, że to nie jedyny taki przypadek. Muszą dowiedzieć się, o co tu chodzi i kto stoi za tymi dziwnymi zgonami. I mimo, że nie pałają do siebie miłością, muszą rozwiązać sprawę sekty i porwań dzieci.

Marcin Rau to stary wyga, który chyba stracił już zapał do tej roboty. Znalazł za to nową miłość procenty. Musi pracować z kobietą, której miejsce jest w domu, w kuchni, a nie w wydziale kryminalnym. Tak, poglądy rodem ze średniowiecza…
Julia Marzewska to młoda kobieta, która wciąż nie pogodziła się ze stratą. Ma traumę, która przeszkadza jej w pracy. Zwłaszcza, gdy paraliżujący strach nie pozwala jej na żaden ruch. Niby jest ogarnięta, a nie do końca wie, czego chce.

I mimo, że nie zapałałam do tej dwójki jakąkolwiek sympatią jedno mnie irytowało, drugie drażniło olewczym podejściem wciągnęłam się w wir śledztwa. Historia sekty ma w sobie tę pociągającą nutę tajemniczości, choć samo zakończenie mnie nie zdziwiło. Jestem ciekawa, czy będzie ciąg dalszy i czy Krystian zmieni “obsadę” na lepszą ;).

Zbawca pragnie sprawiedliwości

….Pewnego dnia młody chłopak w białej szacie zaczyna strzelać do przypadkowych uczniów, po czym wypowiada słowa: „Zbawca pragnie sprawiedliwości” i oddaje ostatni strzał, celując sobie w głowę.

Sekta, zaginięcia małych dzieci, przemoc wobec dzieci, autentyczny język oraz niebywałe natężenie emocji. To tylko część tego co znajdziecie w najnowszej książce Krystiana Stolarz znanego jako policjant_czytaipisze pt. „Zbawca”.
Było to moje drugie spotkanie z twórczością autora i po raz kolejny moje emocje zostały wystawione na ogromną próbę. Bo choć temat sekt nie jest mi obcy (czytałam sporo książek na ten temat), to zawsze jeżeli chodzi o krzywdę wobec dzieci to moje emocje biorą górę.

Świetny kryminał przepełniony bólem i łzami, tak po raz kolejny czytając książkę policjant_czytaipisze czytałam ją z paczką chusteczek. Jest w niej tyle emocji na które nie byłam gotowa, że jeszcze długo po jej przeczytaniu nie mogłam pozbierać swoich myśli i uspokoić szalonego bicia serca.

Ból po zaginięciu dziecka, ból po stracie małżonka, ból po stracie partnera z pracy, ból po tym jak dziecko przez Zbawcę odbiera sobie życie i mogłabym wymieniać tak dalej.
W książce jest tak wiele bólu, rozpaczy że aż trudno się z tym pogodzić, że takie rzeczy dzieją się naprawdę i to obok nas. Często nawet nie zdajemy sobie sprawy z tego jaki dramat, jaki ból może przeżywać sąsiad za ścianą, czy nasza dalsza rodzina, z którą nie mamy kontaktu.
Książka zdecydowanie na długo pozostaje w głowie i pozostawia za sobą wiele pytań….
Czy nie można nad tym zapanować? Dlaczego na Świecie jest tyle zła?